İzlenilesi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
İzlenilesi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

8 Mart 2017 Çarşamba

Kadın Yönetmenler

Merhabalar, yine yapmak istediğim bir temayı günün anlam ve önemine uygun olarak bugün sizlerle paylaşmak istedim :). Bugün başarılı kadın yönetmenlerden oluşan bir liste paylaşacağım sizlere. Daha önce de ana karakterlerin kadın olduğu yedi filmlik bir liste daha hazırladım ona da buradan ulaşabilirsiniz. Tüm kadın yönetmenlere ithafen ben filmlerini izlediğim ve başarılı bulduğum yedi kadın yönetmeni ve tüm eserlerini paylaşıyorum.

Aşağıda da Filli Boya'nın 8 Mart Dünya Kadınlar Günü için hazırladığı reklamı paylaşıyorum, hala izlemeyeniniz varsa mutlaka izleyin, yine bir kadın yönetmen, Sinem Cezayirli'nin yönettiği bu belgesel; çok anlamlı ve güzel. Eğer dün saat 21.00'da televizyon izlediyseniz mutlaka görmüşsünüzdür, bugün de yine aynı saatte göreceksiniz. Beş farklı yerde çekilen bu filmin çekimleri de bir aydan fazla sürmüş. 60 kişi katılmış. Müzikte blogu takip edenlerin aşina olduğu Can Kazaz ve Nilipek'e ait, sevdiğim bir şarkıyı duyunca da daha çok mutlu oldum. Muhteşem bir iş çıkmış ve kadınlar vardır!



1. Miranda July


Filmleri: Me and You and Everyone We Know (2005), The Future (2011)

2. İlksen Başarır


Filmleri: Başka Dilde Aşk (2009), Atlıkarınca (2010), Bir Varmış Bir Yokmuş (2015)

3. Yeşim Ustaoğlu


Filmleri:  İz (1994), Güneşe Yolculuk (1999), Bulutları Beklerken (2004), Pandora'nın Kutusu (2008), Araf (2012), Tereddüt (2016)

4. Sofia Coppola


Filmleri: The Virgin Suicides (1999), Lost in Translation (2003), Marie Antoinette (2006), Somewhere (2010), The Bling Ring (2013)

5 Belma Baş


Filmleri: Poyraz (kısa film, 2006), Zefir (2010)

6. Maren Ade


Filmleri: Der Wald vor Lauter Baumen (2003), Alle Anderen (2009), Toni Erdman (2016)

7. Nadine Labaki


Filmleri: Caramel (2007), Peki Şimdi Nereye? (2011)

Devamını Oku »

7 Mart 2017 Salı

Atıştırmalık #8

Yine film izledim ve son izlediklerimden kısaca bahsedip kaçacağım :). Son izlediklerim desem de yayınlayana kadar hep sondakilerden bir önce oluyor :).

Louder Than Bombs - Joachim Trier (2015)




Etkileyici bir film. Savaş fotoğrafçısı depresif bir annenin ölümünün ardından çocuklarının ve eşinin yaşamlarına odaklanırız. Geçmiş ile şimdi filmde iç içe. Isabelle Hubert'ı neden bu kadar övdüklerini anlamak zor değil, iyi bir performans sergilemiş ve çok cool bir kadın ya, "mrs. asalet".  Pianist ve Elle filmleri başta olmak üzere filmlerini merak ediyorum. Ve her izlenilesi yapımda karşıma çıkmak zorunda olan Keira Knightley dışında bir isim varsa o da Jesse Eisenberg (gerçi Kristen Stewart ile de yarışırlar hani). Hiç sevmiyorum adamı hangi rolde oynarsa oynasın, o yüzden objektif olamıyorum pek. Bu filmde ama karakterini çok uygun buldum kendisine nedense :).

Moonlight - Barry Jenkins (2016)




Üç bölümden oluşuyor film. Baş karakterin yaşamının üç hali. Buna istinaden yapılan film afişine de bayıldım. Film de güzel. Bence de La La Land'den daha iyi :) (La La Land cilerle kapışırmışız yorumlarda :), yok yok o da iyi de bu daha iyi bence, evde de sürekli City of Stars'ı söylemiyorum zaten :/). Bu arada bir video gördüm Moonlight ile Wong Kar Wai filmlerinin karşılaştırmasını ve tek bir şey diyeceğim Wong Kar Wai'den esinlenmeyen film mi var :). Adam yaşayan efsane :).

Wiener Dog - Todd Solondz (2016)




Beklentilerim yüksekti ama tam karşılayamasa da güzel bir filmdi. Her zaman dediğim gibi potansiyeli yüksek ama tam olarak değerlendirilememiş. Buna rağmen bu içindeki kısa hikayeleri çok sevdim. Oyuncu kadrosu da çok güzel. Şarkıları da :).

Me and You and Everyone We Know - Miranda July (2005)




Miranda July'nin izlediği ikinci filmi kendisinin ilk uzun metraj filmi. Yazıp yönetmiş. Ben bakış açısını seviyorum bu da eksantrik bir film. Kısa filmlerini de bulursam izlemek isterim. İzlediğim ilk filmin incelemesini de umarım yakın zamanda yayınlayabilirim :). Onu da sevdim. Bu film ayrıca sevdiğim iki festivalden  (cannes + sundance) de eli boş dönmemiş.

Julieta - Pedro Almodovar (2016)




Ahh Almodovar ahh. Olmamış diyorlardı da yorumlarda duymazlıktan geliyordum. Ben olmamış demeyeceğim. O her zamanki entrikalar, olay içinde olaylar veya türlü türlü hikayeler yok. Var ama çok değil. Fazla şaşırtmıyor. Almodovar filmlerini bilenler öyle şeyler beklemesin. Gayet sıra sıra ilerleyen bir anne kız dramı var ki Almodovar olduğu sadece oradan belli. Bir de o gerçek olmadığı apaçık olan pencereden deniz fırtına görünümü çok moralimi bozdu. İyi bir film ama daha iyi olabilirdi. Belki Antia karakteri daha ön planda olsaydı. Odak noktası yanlış olmuş sanki.


Öneri Makinesini Sosyal Medyada Takip Edin:

https://soundcloud.com/ms-m-5
https://www.tumblr.com/blog/mubblr
https://twitter.com/onerimakinesi
Devamını Oku »

6 Mart 2017 Pazartesi

Tek Başına Bir Adam - Tom Ford (2009)

İzlenmekte geç kalınmış bir film. Zamanında kitabını okuyup sevdim ama kesinlikle karşılaştırma yapacak kadar hatırlamıyorum. O yüzden sadece film hakkında yorumlarımı yapacağım. Senesinde çok fazla beğenildiğini hatırlıyorum bu filmin kitap da hatta bu filmin posteriyle basıldı. Film eleştirmenlerden iyi yorumlar aldı ama zat-ı bloggerınız bugünlere kadar izlemedi. Bu gibi durumlarda kullandığımız mottomuz "geç olsun, güç olmasın" ile yola devam ediyoruz.



Colin Firth'in oyunculuğunu konuşturduğu, Julianne Moore'un bile gözüme sempatik gözüktüğü (genelde beğenmemeye yakın nötr'ümdür), izlemesi hoş, estetik bir filmdi. Yönetmenini fark etmem "Nocturnal Animals"'ın çıkışına denk gelir neden derseniz "A Single Man"'in yönetmeni olarak geçtiği için :). A bu o muymuş, o modacı olan mı diye araştırmalara sebep olup Gece Hayvanları'ndan önce bunu izleyelim bakalım ne çıkacak diye izledim filmi :). Zaten izlemek istediğim filmdi ama yönetmenin adı başka gözle bakmama sebep oldu. Tom Ford deyince ve 1960'larda geçen bir film olunca en çok merak ettiğim şey kostüm oldu. Nitekim beni hayal kırıklığına uğratmadı, kostüm tasarımı muhteşem olmasa da çok güzeldi. George (Colin Firth)'un jilet gibi takımları, Komşusunun ve kızının kıyafetleri özellikle gözüme çarptı. Tabi James Dean özentili Carlos'un stili de çok güzeldi. Film yorumunu ertelemek istiyorum ne yapıyorum sohbet muhabbet yapmaya başladım, filmin dedikodusu gibi sonda yazılabilecek şeyleri yorumdan önce yaptım, ayyh.



Kısa bir incelemesini yapalım filmin hadi artık. Kendimden sıkıldım.

Tek başına bir adam, tek bir gün.

George (Colin Firth), 16 yıllık sevgilisi, yol arkadaşını bir trafik kazasında kaybetmiştir. 8 ay boyunca bu süreyi atlamaya çalışır ama bu izlediğimiz günde bu hayatı bitirmeye karar verir. Gündelik normal işlerini yapar, görüştüğü sayılı insanı da o gün mutlu etmek ister ve kendince bir veda etmeye çalışır. Peki George kimdir? George bir üniversitede İngiliz Edebiyatı Profesörü, hayat arkadaşını kaybettikten sonra evinde tek başına yaşayan, az insan az dert prensibiyle yaşayan biri, tabi öncesini bilemiyoruz ama komşusuyla bile ilişkilerinin sınırlı olduğunu düşünürsek çok da geniş çevresi olduğu söylenemez. Gelin bu tek başına adamın hayatını biraz yakından bakalım.



Sevgilisinin ölümünden sonra onun yokluğuna kabullenemeyen, anılarıyla yaşayan bu hayatı çekilir kılan yegane kişiyi kaybetmiştir.Tek başına dünya ağır geliyor ona. 1960'ların Amerika'sından bahsediyoruz, şimdi bile zorken; o zaman hetereoseksüel olmayıp bir yalanın içinde yaşamamak zorken George'un yüksek kalite elit yaşamı bile bu durumu kolayca kaldıramıyor. O yüzden filme bu bağlamda yapılan semboller ve sözler çok anlamlı. "Biz görünmeziz diyen hep sen değil miydin" diye soruyor sevgilisi George'a bir anısında çünkü gay olanlar yok sayılır, görmezden gelinir. Cam evde yaşasalar bile. Cam ev olması da tesadüf değil, gay bir çiftin beraber yaşadıkları bir evin camdan olması topluma sizden korkmuyoruz biz de varız deme şeklidir bir nevi. Cesaret ister. George ise dersinde son günün hatırına dersin dışına çıkıyor ve azınlıklardan, korkudan bahsediyor. Bu filmde alakalı olarak da şöyle bağlayalım bu iki olguyu; Gayler de toplumdaki azınlıklardan biridir ve toplum onları görünmez kabul eder, yok sayar. Filmde de bahsedildiği gibi bu bilinmeyene olan korkudur. Onları istememelerinin sebebi de korkudur. Toplum tarafından istenmeyen, kabul edilmeyendir. Aile kurumunu ve ahlakı bozucudur. İşte bu gibi ön yargılar yüzünden de yalnız bir adamdır George. En yakın arkadaşı bile George'un 16 yıllık ilişkisini "gerçek" olarak görmez. Komşusu da üniversitede profesör olmasına ve  normal şartlarda saygı duyulan bir meslek yapmasına rağmen George'u kaçık olarak görür bu da toplumun sadece George'a değil temsil ettiği azınlığa olan bakış açısıdır.



George sevdiği adamı kaybetmiştir. Bunun yükü zaten ağırken, cenazesine bile aileler sadece katılıyor diye dışlanıp gidemezken "ailesinden" bile daha çok onunla zaman geçirmesine rağmen acısını tek başına yaşamak ve 16 yıldır beraber yaşadığı insanı sırf toplum kurallarına uymuyor diye son yolculuğunda yalnız bırakmak zorunda kalır.

Küçük bir ayrıntı da var filmde, ikiz köpeklerden biri kazada ölür öbürünün durumunu bilemeyiz ve ölen köpek ölen sevgiliyi temsil ederken kayıp köpek ise geleceği meçhul George'u temsil eder.



Sinematografi olarak söyleyeceğim iki şey var birincisi George'un ruh haline göre veya mutlu olduğu kısacık anlarda renk değişmesini çok sevdim, filmin havasını destekleyen sıkışmış çerçeve oranını da. Bir de Umbeyashi'nin bestesiyle ağır çekim ilerlemesi direkt akıllara Wong Kar Wai'i getirdi. Umbeyashi'nin müzikleri Won Kar Wai'nin sevilen filmleriyle özdeşleşmiştir biliyorsunuz. Ağır çekim de yine Wong ustamızın sevdiğidir, filmlerinde kullanır. Özenti mi saygı duruşu mu emin olmadım.

Sonuç olarak film de güzeldi mesajı da. Bir kez daha bu film dolayısıyla empatiyi hatırlayalım. Şimdi Tom Ford'un son filmini izlemeyi umup başka filmlere geçeyim :). Siz bu filmi veya yönetmenin diğer filmini izlediniz mi? Ne düşünüyorsunuz, yorumlarda belirtin. Kendinize iyi davranın ve sevgiyle kalın :).

Çok uzun zamandır yapmadığım bir şeyi paylaşacağım bugün, alternatif soundtrack listesiyle. Daha önce de Locke (2013) ve Lütfen Beni Öldürme (2006) gibi yazılarımda da yapmıştım, şimdi de devam :)

1. Adele - Lovesong
2. Lana Del Rey - Dark Paradise
3. Lily Allen - Somewhere Only We Know
4. Ben E. King - Stand By Me
5. The Ronettes - Be My Baby

Dipnot: Gif ve fotoğrafların hepsi bana aittir. 


Öneri Makinesini Sosyal Medyada Takip Edin:

https://soundcloud.com/ms-m-5
https://www.tumblr.com/blog/mubblr
https://twitter.com/onerimakinesi
Devamını Oku »

4 Mart 2017 Cumartesi

Atıştırmalık #7 (İzlerseniz Zararlı Çıkmazsınız)

Atıştırmalıklarımıza devam ediyoruz :). Bu listedeki filmleri çok beğendim söyleyeyim :). İnceleme falan yapmadım son zamanlarda izlediğim filmlerden bir kesit paylaştım yine. Bir tur daha yazacağım sanırım en son izlediklerimi. Bazı yazdığım incelemeler de var burada bahsetmediğim onları da umarım yakın zamanda yayınlarım. Daha uzun yorumlarda görüşmek dileğiyle :).
Devamını Oku »

3 Mart 2017 Cuma

Atıştırmalık #6 (İzlemeseniz de olur İzleseniz de)

Bu aralar çokça film izleyip kitap pek okuyamadığımdan yine film paylaşacağım, hatta iki veya üç bölüme ayırdım izlemeseniz de olur izleseniz de ve izleyin zararlı çıkmazsınız diye :). İlerde belki uzun yazarım da şimdilik burada dursun :).
Devamını Oku »

28 Şubat 2017 Salı

Atıştırmalık #5

Toni Erdmann - Maren Ade (2016)


Devamını Oku »

23 Şubat 2017 Perşembe

Tam Ciddi Olacağım Bir Gülme Geliyor #1

Başlıktan anlaşılmadığı gibi bugün hazırladığım kara komedi listemi sonunda sizlerle paylaşıyorum :). Sanırım türden bahsedince biraz daha anlaşılır oldu :). Kara mizah olarak da bilinen (ing. dark comedy veya black comedy) kara komedi türünün beş örneğiyle karşınızdayım. Peki nedir bu kara komedi, genellikle ölüm teması var ve bunu mizahi bir tavırla anlatıyorsa kara komedidir :). Tabi sadece ölüm değil, böyle mizahı yapılmayacak şeylerin komik yapılanlarıdır mesela :). Kara mizahtır. İşte bu yüzden filmi izlerken tam üzülüp ağlayacaksınız bir gülme geliyor :). Ciddi kalamıyorsunuz. Benim en sevdiğim tür sanırım kara komedidir, neden anladınız zaten :). Zekice yazılmıştır, mesajını çok güzel verir. Özellikle bu tarz filmleri izlemeye bayılıyorum. O yüzden sizin de benim izlemediklerimden önerileriniz olursa seve seve izlerim. Sizin de aralarında izledikleriniz varsa yorumlarda belirtin. Bu listenin devamı gelecek zaten. Ben de bu sevgi olduktan sonra :).

1. Harold and Maude - Hal Ashby (1971)




Bir numarada tabi ki benim en sevdiğim filmler listesinde ilk beşte rahatlıkla yer alan Harold and Maude hem güldüren hem öldüren bir film :). Evet yanlış okumadınız, öldüren bir film :) sonuçta kara komedi böyle şeyler normaldir :).

2. Delicatessen - Marc Caro, Jean Pierre Jeunet (1991)




Karanlık bir dönemde geçen çok tatlı bir film. Açlığın doruk noktalarda olduğu bir dönemde kasaplık yapmaya çalışınca gülsek mi ağlasak mı bir durum ortaya çıkıyor :). Neyse ki film ben gülmeyi seçiyorum :).

3. Celal Tan ve Ailesinin Aşırı Acıklı Hikayesi - Onur Ünlü (2011)




Tabi ki nadir de olsa ülkemizde de başarılı örnekleri bulunmakta. Yine tabi ki gülsek mi ağlasak mı bir durumun olduğu cinayete kurban giden genç eşin ardından kendine günah keçisi bulmaya çalışan akademisyen yaşı biraz geçkin kocanın ve ailesinin hikayesi. Bir de kardeşinin ölümünü aydınlatmaya çalışan görme engelli abi var ki sözleri dinlenmeli. 

4. Liza the Fox Fairy - Karoly Ujj Meszaros (2015)




Macaristan yapımı çok tatlı film diyeceğim de kara komedi ne kadar tatlı olabilirse işte :). Gerçi müzikleriyle ve dekoruyla içinizi ısıtan bir film, karakterleri öldürse de :).Ben çok sevdim, dekor, müzik, hikaye her şey çok güzel. Eleştirilerini de araya sıkıştıran güzel bir film. Bir soundtrack'i var ki zaten bayılacaksınız.

5. Fargo - Joen Coen, Ethan Coen (1996)




Coen kardeşlerin kara komedi türünde yaptıkları filmler gerçekten izlenmeye değer. Bu film de çok sevilen bir film mutlaka duymuşsunuzdur hatta dizisi de var ben izlemedim, bir ara bakmak lazım. Bu filme aynı zamanda polisiye severler de bir bakmalı.


Devamını Oku »

21 Şubat 2017 Salı

Sevgili Güllük #26 (Video Klipler 2)





Devamını Oku »

20 Şubat 2017 Pazartesi

Sevgili Güllük #25 (Video Klipler 1)

Her zaman film değil :),






Devamını Oku »

18 Şubat 2017 Cumartesi

Sevgili Güllük #24 (Let's Dance 5)

Just dance, gonna be okay.

Devamını Oku »

17 Şubat 2017 Cuma

Sevgili Güllük #23 (Let's Dance 4)

Dance me to the end of love...

Devamını Oku »

16 Şubat 2017 Perşembe

Sevgili Güllük #22 (Let's Dance 3)

Devamını Oku »

10 Şubat 2017 Cuma

Atıştırmalık #4

Children of Men - Alfonso Cuaron (2006)



Devamını Oku »

9 Şubat 2017 Perşembe

My Blueberry Nights - Wong Kar Wai (2007)

Wong Kar Wai'nin en güzel anlattığı belki de anlatmayı en çok bildiği iki duygu var; aşk ve acı. Birini anlatmadan diğeri eksik kalıyor sanki. Mesela acısız aşk olmuyor mu? Yok mu bir çaresi hocam diye sormak geliyor içimizden. Çaresi yok en azından filmlerinde. Acıyı dibine kadar yaşayıp aşkı doruklarda hissetmek ruhunda var. Ayrılmaz ikili, birbirleri olmadan varlık gösteremiyorlar sanki. Nasıl Days of Being Wild, In the Mood for Love ve 2046'da derin acıları ve umutsuz aşkları
Devamını Oku »

8 Şubat 2017 Çarşamba

Happy Together - Wong Kar-Wai (1997)

Yine bir Wong Kar Wai yine bir aşk filmi. Ben bu adamın sinemasına bayılıyorum <3. Çok sevdiğim iki oyuncu da başrolde olunca ortaya yine güzel bir iş çıkmış. Tony Leung zaten efsane bir oyuncu, Leslie Cheung'un da yine Kar Wai'nin Days of Being Wild'dan sonra izlediğim ikinci filmi ama orada da hayrandım burada emin oldum favorilerime rahatlıkla girebilen bir oyuncu. Çok güzel muazzam bir oyunculuk yine göz doldurdu bu filmde.
Devamını Oku »

21 Ocak 2017 Cumartesi

Atıştırmalık #3

Merhabalar, yine bir atıştırmalıkla sizlere iki film ve bir kitaptan bahsedeceğim. Bu arada ben de Kara Komedi listesi hazırlamaya devam ediyor bir de hikayeler (küçük bir güncelleme var orada bir bakın:)) serimin yeni listesini yazıyorum. Umarım ikisi de yakın zamanda blogda olacak :) Sizlerden de bazı öğretmen ve öğrenci arkadaşlarımın tatili başladı, umarım güzel planlarınız vardır. Güzelce dinlenin, okuyun, tanıyın, keşfedin, gezin tozun tadını çıkarın :). Ve en az bir yeni şey deneyin, yeni bir şeyler tadın, görün, okuyun, gezin size iyi gelecek :). Büyük bir şey olmasına gerek yok, sizin için yeni ilk olan herhangi bir şey yapın, hatta gelin bana da yorum olarak da yazın :).

La Piscine - Jacques Deray (1969)




Bu filmi de Sade ve Derin blogunda gördüm, merak ettim ve izlemeden önce tesadüf öğrendim ki A Bigger Splash filmi aslında bu filmin yeniden yapımı imiş. Tek bir şey söylemek istiyorum Alain Delon <3 :). Filme gelirsek de ortalama bir suç gerilim filmi, pek objektif olamıyorum dönemin modası beni benden alıyor gerçekten. Renkler, dekor, kıyafetler çok güzel.

A Woman Under Influence - John Cassavettes (1974)




Gena Rowlands'ın muhteşem bir performans sergilediği John Cassavettes filmi. Ben baya sıra sıra izliyorum Cassavettes filmlerini ama hiçbirini sevmiyorum Gloria kadar. Ama izliyorum yine de çünkü güzel filmler. Ama daha rastlamadım Gloria gibisine.

Kabuk Adam - Aslı Erdoğan 




Uzun zamandır okumak istediğim bir yazardı Aslı Erdoğan, birçok kitap yorumlarında okudum, gördüm ismini ve bu kitapla bir giriş yapmış oldum. Ara ara tekrar edilen yerler olsa da ben çok beğendim, su gibi aktı. Yazarın da ilk kitabı benim de okuduğum ilk kitabı. Sıra sıra tüm eserlerini okumam için sanırım bu kitap vesile olacak :). Bu arada kapağına ve rengine bayıldım. (Ayraç Eskişehir'den, selam olsun :))



Öneri Makinesi'ni sosyal medyada takip edin.

Twitter
Tumblr
Soundcloud
Devamını Oku »

20 Ocak 2017 Cuma

Türk Filmleri #3

Öneri Makinesi Türk filmleri serisini gururla sunar :). Serimize devam ediyoruz :). Yine beş filmlik listemizi aşağıda bulabilirsiniz. Ben bazen okuyorum güzel Türk filmleri olmuyor son dönemde diye ve çok üzülüyorum çünkü aslında sadece diğer Türk filmleri kadar reklamları olmadığı için, her sinemada oynamadıkları veya festival dışı gösterilmedikleri için belki de çok fazla ön planda değiller ama varlar. Bu listede de seçtiğim filmler Muhsin Bey dışında 2000 sonrası. Beğendiğim son dönem filmlerini yine paylaşmaya devam edeceğim umarım siz de beğeniyorsunuzdur bu bölümü :). Bu filmlerde aşağıda veya diğer listelerde izledikleriniz var mı, nasıl buldunuz merak ediyorum, izledikleriniz varsa yorum yazın :).

1. Zenne - Mehmet Binay/ Caner Alper (2011)


Bu filmi queer sinema yazımda da önerdim, şimdi de öneriyorum. Yönetmenlerin ilk filmi.



2. Üç Maymun - Nuri Bilge Ceylan (2008)


Yönetmenin ilk izlediğim filmi ve yine Ercan Kesal. Çok seviyorum bu oyuncuyu ama tabi filmdeki tek sevdiğim oyuncu o değil Ahmet Rıfat Şungar'ın da oyunculuğu güzel. Hatice Aslan'da güzel oynamış. Oyunculuklar güzel anlayacağınız :). Hikaye de güzel.




3. Yazı Tura - Uğur Yücel (2004)


İki farklı karakter iki farklı hayat bir şekilde ilişkili ve birçok hikaye. İzlemesi kolay değil, ağır bir film ama etkileyici.




4. Sonbahar - Özcan Alper (2008)


Yönetmenin ilk filmi; dokunaklı, acı, görsellik güzel.



5. Muhsin Bey - Yavuz Turgul (1987)


Birazcık Turgul sinemasından şurada bahsetmiştim, Muhsin Bey'den de :).



Öneri Makinesi'ni sosyal medyada takip edin.

Twitter
Tumblr
Soundcloud
Devamını Oku »

18 Ocak 2017 Çarşamba

Attila Marcel - Sylvain Chomet (2013)

Merhabalar, bugün size çok tatlı bir Fransız filmi önereceğim. Görüntü kalitesi, dekoru ve renkleriyle Wes Anderson'ı anımsatan izlemesi çok zevkli tam bir pazar filmi, Attila Marcel. Ben de pazar izledim, çok güzel oluyor ama çarşamba önermiş oldum ama :) yani her zaman izleyebileceğiniz içinizi ısıtan filmlerden. 



Filmde baş karakterimiz Paul Marcel, ailesinin ölümünden sonra ikiz teyzelerinin yetiştirdiği, onlarla yaşayan onlara dans stüdyolarında piyanosuyla eşlik eden ve bolca hamur işi yiyerek hayatına devam eden bir gençtir. Sosyete teyzelerinin onun için karar verdiği bir yaşamı yaşamakta ve sorgulamamaktadır. Tek şartı da o küçük hamur işleridir. Bir de 15 yıldır yılın genç piyanisti olmak için yarışmaktadır. Bu tek tüze hayatı bir gün piyanist tamircisi görme engelli M. Coelho'nun düşürdüğü plağını ona vermek isterken sıradışı komşusu Madam Proust, onun bahçesi ve bitki çaylarıyla tanışır. Bu bitki çayı ve biraz müzik onu geçmişine, bebekliğine, annesi ve babasına götürür. 



Film Paul'un bebek bakışları ile açılır ve babasının korkutucu bakışıyla son bulur. İşte bu bakış ve rüya yüzünden uyuyamaz ve hiçbir fotoğrafa babasını dahil etmez. Annesinin özlemiyle yaşayan Paul teyzelerinin ona çizdiği yolda sessizce, elindeki çörekleri yiyerek yürür ama bu yol Madam Proust tarafından bilerek ve isteyerek sekteye uğratılır ona geldiği yeri gösterip kendi yolunu çizmesini sağlar. 



Görüntüsü kalitesi, renkleri ve dekoru Wes Anderson filmlerini anımsatıyor dedik (dedik diye anlaşılmasın ki özenti, çünkü değil o tatta :)) aynı zamanda içindeki o olumlu ruh hali de. Müzikleri çok ama çok güzel. Geçmiş müzikal tadında. Her anıya gidişimizde bir şarkı eşlik eder bize. Bunun dışında da yine çok tatlı Fransız şarkıları var, bayıldım. Film benim bayılarak izlediğim, gördüğüm, yaşamak istediğim evlerde geçiyor. Yüksek kapılı tavanlı eski binalar olur ya, orada. Mimariyi pek göremesek de iç dizayn ve yüksek tavanlar beni yeterince mutlu ediyor. Özellikle Madam Proust'un gizli bahçesi beni benden aldı. Nasıl bilmiyorum ama çok güzel olmuş. 


Önemli mekanlarımızdan biri de Paul'ün gitmekten zevk aldığı park. Orada Madam Proust'a da denk gelir ve artık aynı bankı paylaşırlar. Ve orada geçen Madam Proust'un bir diyaloğu var ki müthiş. Sizlerle de paylaşayım:



A: Ağaç hasta onu kesip, yerine yenisini dikeceğiz. Hayatın döngüsü böyledir.
M. P.: Katip kılıklı birinin hayat döngüsünü açıklamasına ihtiyacım yok.
A: Bakın ben burada yalnızca işimi yapıyorum.
M. P.: Bütün piçler böyle söyler.
B.:Bakın! Aynısından dikiyoruz.
M.P.: Çocukları güneşten bu koruyacak! Nesiller boyu cilt kanseri garanti!
M.P.: Ne ahmak bir ineğim! Çocukların geleceği umurlarında bile değil. O zaman cennette boktan bir bulutun üzerinde olacaklar. Ben sizin cennetinize inanmıyorum. Budistim ben! Budistim, siktir olun gidin. Cennet buracıkta ve siz onu mahvediyorsunuz. Lanet olası tuvalet kapılarını okusanız yeter! "Lütfen burayı bulduğunuz gibi bırakın!" Tuvaletinize gezegeninizden daha iyi bakıyorsunuz.


Marcel ve Proust isimleri tesadüf değil. Marcel Proust'un ismini taşıyan bu iki karakter yazarın hem ismini hem de hayatlarını beraber tamamlıyorlar. Paul geçmişin yükünü Madam Proust sayesinde öğreniyor aslında kabulleniyor. Onun sayesinde Marcel adını sahipleniyor, babasını hatırlıyor. Zaten Proust'a anı, hafıza konusunda göndermeler yapılıyor, birkaç yerde okudum. Şahsen Proust okuma şerefine henüz nail olamadığımdan yorumlarda denk geldim.




Yönetmeni araştırırken Paris, I Love You filminde kısa filmi olduğunu gördüm ve hatırlamadım hangi film olduğunu tekrar izledim o da çok güzel. Zaten bu farklı yönetmenlerden oluşan kısa filmlerin olduğu film benim en sevdiklerimden bu film sayesinde bir kez daha hatırladım. 


Ben böyle tatlı Fransız filmlerini izlemeye bayılıyorum, eğer siz de seviyorsanız bu filme şans verin :).


Dipnot: Fotoğraflar bana aittir :).


Öneri Makinesini Sosyal Medyada Takip Edin:

https://soundcloud.com/ms-m-5
https://www.tumblr.com/blog/mubblr
https://twitter.com/onerimakinesi
Devamını Oku »

16 Ocak 2017 Pazartesi

Sevgili Güllük #21 (Sherlock 4. Sezon Finali?)

Bu yazının her kısmı baştan aşağı spoiler içerebilir, bu saatten sonra spoilerınızdan ben sorumlu değilim.



Geldiği gibi gitti gönlümün efendisi. Öyle bir son yapmışlar ki hani dönmezsek üzülmeyin, yaptık finali demişler. Zaten Sn. Cumberbatch'in röportajları pek iç açıcı değil, senaristler desen bir iki yıldan az demiyorlar. Mırın kırın ediyorlar bunu bile zor planladık bilmem ne falan filan. Sn. Cumberbatch'in Dr. Strange olması o bu filme katılma ihtimali derken umudumuzu kırmaktan beter edip yok ettiler. Bu durum beni fazlasıyla sinirlendirdi ve üzdü. Hayır 15 sezon Arka Sokaklar çekiliyor her hafta iki saat size noluyor ben anlamıyorum. İki üç yıla bile razıyız sayenizde yapın işte arada. Moralim çok bozuk arkadaşlarım. Duygu değişimleri yaşıyorum arada kusura bakmayın. Neyse gelin bölüm yorumu yapalım sonra atarıma devam edeceğim.

- Sherlock yaptın yapacağını :).
- Açılış süperdi
- Mycroft zekana olan saygım bölüm boyunca sarsılmadı değil
- Olsun yine de hem komik hem zekisin, seviliyorsun
- Euros sen var ya, nasıl kendinden nefret ettirdin
- Çatladım bölüm boyunca
- Ne gıcıkk ne gıcıkk
- Son sahneye kadar baya sinir oldum
- Sonunda Sherlock'un kafası çalıştı da hem kardeş hem Watson kurtuldu
- Yalnız sözde Sherlock duygusuz, adamı iyice duygu adamı yaptınız
- En son Rosie'yi falan seviyordu
- Hayır hoş falan ama;
- (Bir de ben çok görmek isterdim Rosie'yi büyükken
- Baya bir rol verebilirdi
- Annesinin zekasını alıp Sherlock'la Watson'ı ezebilirlerdi
- Çok komik olurdu :):)
- Watson'cım alınganlık yok, Sherlock'tan bahsediyoruz
- Hem karına yaptığını da unutmadım
- Ama iyi adamsın yine de niyeyse az koymuşlar seni bu sefer)
- Bu kadarı doğasına aykırı
- Gerçi sen daha çocukken oyun diye
- Senle Sherlock oynasın diye
- Git arkadaşını öldür
- Çocukta duygu mu kalır
- Yine piskopat değil sosyopat olmuş
- Mazallah böyle kardeş zeki de olsa evlerden uzak
- Tabiki Euros'tan bahsediyorum
- Ama ona da üzüldüm sonunda yine en çok kendi çekiyor
- Ama Sherlock nasıl korudu kolladı kardeşini
- Sürekli ziyaret etti falan
- Baya son bölüm belleyip duygu adamı yaptılar tekrarlayayım
- Neyse şu beş yıl oyunu çok güzeldi
- I want to break free ile giriş falan efsane
- Bir heyecanlanmadık değil sayende Moriarty
- O bile sempatik kaldı Euros'a göre
- Off o Euros ki ne Euross
- Yine diyorum evlerden ırak
- Hayır o Watson'ın eşi her yerden çıkmak zorunda mı
- Daha da gıcık oldum son gibi özet yapmış bana
- Ya bi git
- Miss me, miss you diye diye gidemedi
- Yine son deyince bir kötü oldum
- Yalnız bu Holmes ailesi de neymiş
- Sözde en az zeki olanı Sherlock
- Düşünün ailenizde en az zeki olan Sherlock
- Holmes'lar İngiltere zeka seviyesini ellerinde tutuyorlar maşallah
- Bir tane normal düzey yok
- Yalnız Molly'ye ne üzüldüm
- Irene Adler'den daha çok yakıştırıyorum Sherlock'a
- Ama işte The Woman olayı var
- Yani o olay çok güzel
- Kadın da az zeki değil
- Falan filan da yine de Molly forever
- Sherrinford'u da kardeş değil yer yapmışlar
- Sir Arthur Conan Doyle'da mı öyle düşündü acaba
- Neyse güzel olmuş yine de
- Son kare de çok güzeldi yaa
- Son gibi olmuş
- Çok üzüldüm ve aşırı duygulandım
- Ama istiyorum ki beş sene on sene sonra bile de olsa
- Devamı gelsin :)

Bonus Şarkı: Moriarty'nin dönüşü şerefine :) Başa hüzünlü bir şarkı koydum, gidişine üzüldüm diye ama hadi öyle bitirmeyelim. Her şey gitsin umut kalsın.



Ya bir de bölümün adı "Final Problem" inadına yapıyorlar sanki yaaa, neden neden? Biz razıyız küçük oyunlara da, neden bu çözüldü diye bitiriyorlar. Biz o Sherlock'un mizah anlayışına, olayları çözüşünü seviyoruz, beyninin içini de, düşüncelerini ekranda görmeyi de. Gelin bitirmeyin şu diziyi o bu sebeplerle. Hem senin ilk göz ağrın sayılır Cumberbatch'cim, gelir miydi o Dr. Strange karakteri. Yani gelirdi belki yine, müthiş bir oyuncu ve tiyatrocusun ama Sherlock başka yaa. Gel yapma etme bak ben buradan sesleniyorum sana Benedict Cumberbatch kapatma kapıları, bak küçük Cumberbatchler de geliyor, sen bu diziyi bitirme. Şu yoğunluklar elbet biter sen de dönersin 221Baker Street'e. Duygusala bağladım. Yazıyı bile yayınlamak istemiyorum son Sherlock yazısı olmasın diye. Umuyorum bir daha görüşürüz Sherlock yazılarında, hadi ben sherlocked.

Öneri Makinesini Sosyal Medyada Takip Edin:

https://soundcloud.com/ms-m-5
https://www.tumblr.com/blog/mubblr
https://twitter.com/onerimakinesi
Devamını Oku »

12 Ocak 2017 Perşembe

Atıştırmalık #2

Yine izlediklerimden kısa kısa yorumlarla karşınızdayım. Uzunlarda görüşmek üzere.

The  Big Leboowski - Coen Kardeşler (1998)




Yine absürdlüğün, kara komediyle birleştiği bir Coenler filmi. Eğlenceliydi, sevdim fakat aman aman sevmedim. Öneriryor muyum, evet, izleyin.

Captain Fantastic - Matt Ross (2016)




Güzel konulu film. Şule'nin blogunda görünce merak ettim, izledim. Daha iyi olabilecek bir film iken biraz vasat kalmış. Eğlenciliydi, sevdim. öneririm. Moralinizi düzeltecek bir film. Arada kendiyle çeliştiğini hissetsem de film fena değil.Sonunda da nedense pek bir emin olamadım öyle mi olmalıydı diye ama düşüneceğim :).

Delicatessen - Marc Caro, Jean Pierre Jeunet (1991)




Yine kara komedi müthiş bir film. Yakında kara komedi listem de geliyor bekleyin :). İzlemeyenlere kesinlikle öneririm. Amelie'nin yönetmeninden, bu filmi duymasanız bile Amelie'den dolayı bilirsiniz yönetmeni. Türkçe'ye de Şarküteri olarak çevrilmiş. Bir bakın, sonra yorumlarınızı bekliyorum.


Öneri Makinesini Sosyal Medyada Takip Edin:

https://soundcloud.com/ms-m-5
https://www.tumblr.com/blog/mubblr
https://twitter.com/onerimakinesi

Devamını Oku »