Hatay Kitap Fuarı #2

Hatay Kitap Fuarı #1

Merhabalar :). Yine bir fuar yazısıyla karşınızdayım ve yine sıcağı sıcağına :). İlki için üstteki mor yazıya tıklamanız yeterli :). Yarın SON GÜN bir hatırlatayım ve sohbetimizi başlatalım. Bu sefer gerçekten vurgun yaptım diyebilirim :). Yine dayanamayıp aldım da aldım resmen önünü alamadım :). Hele bir de son günden bir gün önce olunca aklımda kalmasın diye yine aldım :). Özetle aldım yani :). Bu sefer o kadar kalabalıktı ki çok mutlu oldum. İlk hafta boş geçiren fuar görevlileri umarım bu talepten memnun kalırlar ve seneye tekrar gelirler ama aşağıda dedikodu yapacağım zaten konuşuruz :). Yine de çok mutluyum, bu kalabalığı gördüğüm için :).

İlk durağımız sahaflardı çünkü onlar değerli <3. Bu sefer 4 sahafı da gezdim, birinde bir kitap buldum fiyatta anlaşamadık, birinden önceki yazımda da bahsettim o zaman kitap aldım ama bu sefer almadım. Lakin geriye kalan iki sahaftan güzel alışverişler yaptım. Kitapların toplu fotoğrafını çektim ama içlerinde kardeşiminkiler de var lakin onlara da göz koydum, okurum büyük ihtimalle :). İlk alışveriş yaptığım sahaftan kardeşim ikinci el bir kitap alırken ben indirimli metis gördüm ve üç yeni kitap aldım. Kibrit Sahaf'ın sahibi Ali bey çok kibar, ilgili aynı zamanda bilgili biri. İstanbul'da Beyoğlu'nda yeri varmış. Belki gitmişsinizdir bile. Bir bakın çok güzel ikinci el temiz kitaplar var aynı zamanda yeni kitapları da indirimli bulabilirsiniz. Bir de bilimkurgu serileri var, Metis ve Baskan'dan ilgililer bilir değerlidir. Kendisine memnun olup olmadığını ve yine gelip gelmeyeceğini sordum ve diğer sahaflardan biri düşüneceğim diğeri büyük ihtimalle hayır dediği halde kendisi istiyorum diyerek zaten kalbimi kazandı :). Eğer seneye olursa en azından bu güzel sahafın gelmesini bekleyebiliriz :). Siz eğer İstanbul'daysanız da yerine bir uğrayın derim :).

Bir diğer sahaf alışverişimde bu iki güzel kitabı çok güzel bir fiyata satın aldım ve Susan Sontag'ın ikinci elini bulduğum için ayrıca şanslı sayıyorum kendimi. Gelecek sefere düşünmediğini söyleyen sahaf abimizin yeriydi burası ama maalesef sahafın adına bakmayı da fotoğraf çekmeyi de unuttum artık ne kadar üzüldüysem gelmeyi düşünmüyorum deyince :(. Yine de listeden adına bakabilirsiniz, İstanbul'daysanız oraya da uğrayın çünkü çok güzel kitaplar var özellikle metis bilim kurguları ilgimi çekti lakin bakmakla yetindim :)

Yayınevlerinden 6:45 yine gittiklerimden oldu. Daha önce aldığım yazarın kitabını okuyup beğenince ki bloga da yazacağım, iki kitabını daha aldım bir de Junky'i. Yazarı merak ettiğimden stant görevlileri de ilk bunu önerdiğinden Burroughs'a bu kitapla giriş yapayım dedim. Zaten Beat kuşağını severim, bunu da sevmeyi planlıyorum :).

Daha önce de bahsettiğim ve fotoğrafını çekmeyi unuttuğum Parodi Yayınları'ndan iki kitap aldık. Biri kara mizah diğeri distopik bir seri önceki yazımda bahsettiğim seriydi :). Sadece ilk kitabını aldık sevmezsek devam etmeyiz belki diye :). Yayınevi fuarın en çok indirim yapan stantlardandı. Her kitap 10 lira ve bu tarz kitap severler bir baksın, ben de bu kitapların yorumlarını okuduktan sonra paylaşırım daha çok tanımak amaçlı yayınevini. En güzel stantlardan biriydi ben baya sevdim.

Bir de Pegasus'tan filmini çok sevdiğim Ben, Earl ve Ölen Kız'ın kitabını aldık. %30 indirim vardı fena değil. Umarım film kadar güzel bir kitap okuruz.

Aylak Adam'a bir kez daha gitmek isterdim ama unuttum karmaşadan :). Şimdi iyi ki unutmuşum diyorum :), malumunuz baya kitap aldım. Diğer büyük yayınevlerinden zaten bahsettim, bir daha anlatmak istemiyorum, şuradan okuyabilirsiniz.

Bunun dışında güzel bir fuardı özellikle bugünkü kalabalıkla. Tekrardan hatırlatayım yarın SON. Bugün gidip yazıyı hemen yayınlamamın sebebi de bir kişiye bile ulaşsam kardır. Umarım seversiniz.

Bir de bu ilk fuarda bizi yalnız bırakmayan ve gelen tüm yazarlara teşekkür etmek istiyorum, çok iyisiniz. Umarım daha nice nice fuarlar olur ve ben de güzel anılarımı yazarım <3.

Devamını Oku »

Hatay Kitap Fuarı

Hatay Kitap Fuarı 2 için tıktık

Selamlar :). Bugün sonunda fuara gittim ve hemen sıcağı sıcağına sizlerle 2 saatlik fuar anılarımı paylaşmaya geldim. Normalde aldığım kitapları yazmıyorum ama bu fuara özel aldığım kitaplardan da bahsedeceğim, ve her zamanki gibi yayınevlerinden de :). Büyük yayınevleri resmen hayal kırıklığı baştan söyleyeyim, Can, YKY, Everest, Doğan Kitap, İş Bankası şaka gibi %20 indirimle beni üzen yayınevleri, böyle olmamalıydı. Bilmesem inanacağım yani, Everest'e diyorum ama kitaplar ucuz diyor; YKY'ye diyorum gülüp cevap bile vermiyor. Olmadı cık. Kırmızı Kedi fena değil %30'du yanlış hatırlamıyorsam.

Lakin yine beni sevindiren ve mutlu eden yayınevleri de vardı. Onlara geçmeden önce bahsetmem gereken bir şey var; katılım çok az ve yayınevleri mutsuz :(. Organizasyonla alakalı diyen var, katılım az diyen var ama bugünden itibaren fuara ücretsiz otobüslerle gidebilirsiniz. Öğretmenler, sizlere sesleniyorum, öğrencilerinizi alın alın gidin. Aileler yine aynı şekilde. Bu fuar birde kalmasın, geleneksel olsun devam etsin. Böyle güzel bir etkinlik başlamış, başlamadan bitmesin :(. İmkanı olan herkes ziyaret etsin. Ben bugün yine dayanamayıp elim kolum dolu dolu döndüm çok güzel iki saat geçirdim, bütçem gönüllü olarak sarsıldı ama mutluyum. Sizlere de tavsiye ediyorum.

Sahaflardan başlayalım, o kadar güzel sahaflar gelmiş ki yok yok. Neredeyse yeni, modern edebiyat, klasikleri, az bulunanlardan çok satanlara kitapları olan çok güzel sahaflar var. Mutlaka göz atın, çok uygun fiyata yeni gibi kitaplar var. Özellikle birinden Volga Sahaf'tan ben dört kitap aldım aşağıda görebilirsiniz. Çok tatlı da bir sahibi var baya sohbet ettik, İstanbul'dan gelmiş. Belki gitmişliğiniz bile vardır, Ortaköy'de yeri varmış.

Diğerlerine bu sahaf kadar bakamadım lakin, daha fuar devam ediyor kesinlikle gidip bir daha göz gezdireceğim. Satışı olmayan ya da eski sevdiğim basımlardan güzel kitaplar var, kaçırmak istemem :).

Bir diğer çok alışveriş yaptığım yayınevi %30 indirimiyle 6:45 oldu. Bu yayınevini seviyorum. Yazarları güzel. Okumak istediğim birçok yazardan birkaçını erittim bu vesileyle. Zaten kitapları tanıtan ve satan arkadaşlar Ayten ve Çağrı size eminim çok yardımcı olacaklardır, bana çay ikram ettiler ve bilirsiniz ki kahvenin hatırı varsa çayın da ondan aşağı kalır yanı yoktur :). İşini yine severek yapan insanlar, fuarın güzelliklerinden biri. Önerilerini dikkate alın, ben şahsen aldım çünkü kitaplarının ve yazarlarının farkında bilgililer. Bakalım sizler neler keşfedeceksiniz. Ben istediğim kitapların çoğunu alsam da bir tur daha yaparım, dediklerine göre gelecek kitaplar da var. Yine oraya gitmek de şart :). Kitapları bitirince belki sıradaki "Bir Yayınevi Beş Yazar/Kitap" onlardan gelir. Zaten küçük kitap basmaları da beni mutlu eden bir durum, bir de daha önce bu yıl okumak istediğim kitaplarda bahsettiğim bir kitabı da aldım, bulana 100 puan benden :).

Bir diğer sevdiğim yayınevi Aylak Adam'dan da bir kitap aldım ama yine aynı çatı altında olan bir diğer yayınevi Zeplin'den. Yine bu kitabı almamı sağlayan Öner öğretmenimiz çok övdü zaten yazarı da sevdiğimden merak ettim ve aldım. Aylak Adam ve Zeplin her zamanki gibi %50 indirimle beni en çok mutlu eden yayıneviydi. Aylak Adam'dan çok kitap göremesem de çok popüler olan benim de bir çekilişimde hediye ettiğim aforizmaların hepsi vardı ve 5'i 20 liraydı. Gayet güzel bir indirim. Bir kez daha tebrik ediyorum kendilerini, fuara en çok yakışan yayınevlerinden hep gelsinler.

Fotoğrafını çekmeyi unuttuğum ama hoş sohbeti olan, güzel indirim yapan bir de Parodi Yayınevi vardı. Yeni bir yayınevi ama bir distopya önerdi satış görevlisi, o aklımda belki duymuşsunuzdur distopya türünde Karanlık Zihinler onu alabilirim. İlgimi çekti. Okuyanınız varsa yorumlarınızı alırım :). Yine güzel indirim yapan yayınevlerinden, uğramadan geçmeyin, siyah stantları da çok güzel.

Benim kitaplarım ve izlenimlerim bu yöndeydi, umarım katılım artar ve devamı gelir. Ben en az bir kere daha gitmeye çalışacağım, genel anlamda sevdim. O büyük dediğimiz yayınevlerine ekstra bir indirim olmaması durumunda uğramam ama sahaflar ve indirimli yayınevlerine bir kez daha uğramazsam eksik olur o yüzden eğer yakınlardaysanız siz de bir uğrayın, bu güzel yayınevlerine hoşgeldin deyin :).

Devamını Oku »

Bir Anı

Başka bir dünyanın güzel çocuklarının yaşadığı ormanyada dolaşırken eski bir kitapçıya denk geldim. O ruhu olan kitapçılardan, sahaflardandı. Ahşabın en güzel renklerinden oluşan raflar, oraya buraya konulmuş çeşitli kitaplar, eski cdler ve kasetlerlerle donanmış hafif loş ışık altında güzel kokan bir yarı sahaftı. İki eskimiş koltuk ve ortaya konmuş indirimdeki kitaplara bakıp aa uu sesleri çıkartacağınız cinsten. Sorduğum kitapları biraz orada biraz burada diye cevaplayıp sonra yerine dönen orta yaşlarındaki karizmatik sahibi bile vardı. Kendi halinde okuyucuya karışmayan sakin bir satıcı. Hava kararmış, ışıklar yanmış, içerisi sıcak, ahşabın büyüsü elle tutulur derecede ortada, müzik güzel evet çok güzel. Mutlaka bir anı bir şey almalıyım buradan diyorum, her sevdiğim mekandan evime, kendime bir şey alma bencilliğiyle. Somut bir şeylere ihtiyacım var, unutmamalıyım bu güzel ortamı, mekanı. Bitmemeli burada bana da bir şey kalmalı sonrasında. Ahh bu maddecilik… Orada bakınıp duruyorum bir yandan da çalan müziği kaydetme çabaları. Mekan, havasına uygun öyle her yerde duymayacağınız ancak dikkatli ve iyi bir dinleyiciyseniz hatta ve hatta tutkuluysanız seveceğiniz müzik çalanlardan. Kitaplarla mı müzikle mi sarhoş olsam diye karar veremeyip oradan oraya atlarken içimdeki coşku çalan müzikle daha da alevleniyordu. Şu çok kullandığım telefonumdaki müzik programı, hani şarkıyı kaydedip ne olduğunu söyleyen, hemen devreye girdi ama internetimin o an olmayışı beni tereddütte bıraktı. Ya şarkıyı sonradan tanımlayamazsa, ya kaydettiği halde sonradan bulamazsa…Çünkü daha önce beni yarı yolda koymuşluğu var ama ben şarkı koleksiyoncusuyum böyle nefis bir melodiyi kaçıramam. Şarkı o kadar güzel ki işimi şansa bırakmak istemiyorum. Ve dayanamayıp bir kez daha bu karizmatik beyefendiyi rahatsız ediyorum ve soruyorum çalan şarkının adı ne? Hemen cevaplıyor beni, telaşlı gibi ama yardım etme isteğiyle. Bana bir fişin arkasına yazıyor adını, emin değil albümü koymuş ya bu ya bu diyor. Ben bin bir teşekkür ediyorum, bilmiyor koleksiyoncu olduğumu, önemli değil demekle yetiniyor. Sonra bu fiş cebimde devam ediyorum bakınmaya, ama bir türlü bir şey alamıyorum. Hala bakınıyorum, bırakmak istemiyorum burayı. Saatlerce o eskimiş koltukta oturup kitap incelemek istiyorum. Birini okuyup sıkıldıktan sonra diğerini elime almak istiyorum. Böyle saatlerce orada okuyarak  bu güzel yerden sadece zevk almak değil ondan daha değerli olan zamanımı vererek ödeşmek istiyorum. Tabi mümkün olmuyor cebimde fiş elim boş teşekkür ederek çıkıyorum sahaftan. Aklım orada yürüyorum ışıklandırılmış sokaklarda.

Bir an geliyor bir gün sonra ya da eve döndüğümde karıştırıyorum  ceplerimi fişi bulamıyorum. Bendeki hüzün artıyor bulamamın telaşıyla. Nasıl olur nasıl, bu kadar şanssız (salak) olamam. Onu yere atmak istemediğim ıslak mendille ıslanmış kendi fişim sanıp cebimi temizlerken çöpe atmış olamam. Sümüklü peçeteler, yere atılmamış çöpler ve diğer fişlerle. Hele ki bu kadar sevmişken şarkıyı… Sonra bu karakteristik grup adını hatırlama çabaları ama beynin benden yana çalışmıyor. O an bir türlü gelmiyor aklıma. S kesinlikle s ile başlıyordu. Kelime oyunları hatırlamak için ama nafile. Yine de biliyorum ben onu bulamasam da o şarkı beni bulacak çünkü sevdim, içime işledi bugün aklıma gelmese yarın gelir ya da duyarım bir yerde. Bir şekilde karşılaşacağız yani eminim. Ama beklediğimden erken olmasını bu kadar çabuk olmasını beklemiyordum. Bir şarkıyı kaydetmek için açtığım o müzik programının ilk sırasında o şarkı vardı. Kaydetmiş, bulmuştu. Bendeki mutluluk paha biçilemez tabi ki. İçimde kelebekler. O şarkı artık benimle birlikle o karizmatik satıcının güzel kitapçısıyla tüm hissettirdikleriyle, loş ışığıyla, kokusuyla her zaman yanımda. Taşımama gerek yok, görmeme gerek yok sadece bir yerde duymam bana o özel anı hatırlatmaya, o kitapçıyı unutmama yeterli. O aradığım anı artık bu şarkıyla hep benle ve ben ona gözüm gibi bakıyorum J.

Dipnot: Fotoğraf bana aittir, izinsiz lütfen kullanmayınız :).

Devamını Oku »

İki sınav arası Morrissey

Bu yazıyı açanlar sanmasınlar ki güzel ve sakin bir şekilde Morrissey konserine gittim, konseri anlatacağım. Yok öyle bir dünya. Bir kere o konsere ben gidiyorum ben. Nerede görülmüş kolay olduğu. Bol olaylı az biraz maceralı zaten unutulmayacak konsere bir de kendi özel yeteneğim olan şanssızlığımla geceye damga vurdum. Öyle konsere en öne bilet almakla, İstanbul'dan konsere gitmekle olmuyor Morrissey hayranlığı. Bir de benden dinleyin nasıl gittiğimi sonra karar verin öyle mi oluyormuş böyle mi :).

Trajikomik hikayeme bundan yaklaşık olarak bir ay öncesinde konseri öğrenmem ve canım arkadaşım Özgecan' ıma mesaj atmamla başladı. Her şey Özge'ye 'Beni Morrissey konserine götürsene' mesajımla ve Özge'nin de en sonunda tamam hadi yapalım artık şu işi demesiyle olaylara giriş yaptık. Bizim geçmişimizden de şöyle azıcık bahsedeyim de bu konserin bizim için ekstra önemini bir kavrayın. Biz liseden beri (aynı üniversitedeyiz) hep Rock'n Coke olsun, diğer festivaller, başka konserler olsun öyle uzaktan uzaktan içlenir üniversiteye gittiğimizde hiçbiri kaçmayacak uzaktan değil yakından dinleyeceğiz diyen, hayalleri olan gençlerdik. Hahaha ne hoş. Özge kuzumun bu sene son senesi biz bırakın Ankara dışındaki festivallere gitmeyi, Ankara'daki konserlere gidemedik. Yani gittik de çok değil. Karşımıza böyle bir fırsat çıkınca kaçırmak istemedik. Tarih 7 Aralık Pazar olunca da bizim için mükemmeldi. Tek sıkıntı benim ertesi gün öğlen 13.45'te sınavımın olmasıydı ama sonuçta söz konusu Morrissey'di, öyle vazgeçilemezdi hemen. Zaten sınav öğlendi biz günübirlik gidip döneceğimiz için haydi haydi yetişirdik. Hatta ileri zamanlarda öğrenecektim ki sınav bir hafta sonrasına ertelenecekti, mükemmeldi. Şanssızlığım şansım mı olmuştu, inanamadım, Morrissey aşkına. Ertesi gün sınav stresi olmadan Morrissey sarhoşluğu içinde dönecektim güzelim Ankara'ma.

Ve başladık beklemeye ön satış çıksın da öğrenci kısmından alalım. Biz gece gündüz çıksa da alsak diye beklerken bakmadığımız bir an açılmış hatta tükenmişti. İşte orada başladı olaylar anlamalıydık, bu konsere gitmek tahminimizden zor olacaktı. Biz inatçı gençler olarak yılmadık. O konsere gidilecekti. Ve gözümüzü karartıp, ay içinde biraz sıkıntı çekmeyi göze alıp kıydık paramıza ve tribünden bilet aldık. Hatta Hızlı Tren uygulamasından yararlanıp erkenden iade edilemez gidiş biletlerimizi de aldık. Erken gidip oradaki canım arkadaşım Yonca ile buluşup İstanbul'u gezip, sohbetimiz edip, akşamı da Morrissey konseriyle şenlendirecektik. Elimizde biletler başladık beklemeye. Kimselere de son güne kadar söylemiyoruz, aman bir şey olur gidemeyiz diye olur ya bi aksilik olur üzülürüz diye. Sonuç olarak son gün geldi çattı. Biz arkadaşlarla tiyatro dönüşünde artık rahatız. Daha önce de bahsettiğim Anıl arkadaşım konsere gelemedi ve bizden istek yapıyor. 'I know it's over çalarsa mutlaka beni arayacaksınız' diye. Biz de ne demek genç tabi ki deyip, hep beraber oturup gülüyoruz. İşte mükemmeliyetin son zamanları. Biz böyle planlar yaparken, hayat bize gülmedi resmen kahkaha attı. Odama gelip aman da şu mesajlarıma bakayım diyen her şeyden habersiz ben, 9 saat önceki bir maille donakaldım. Neden mi çünkü konser 'lojistik nedenlerden' dolayı ertesi gün yani 7 Aralık'ta değildi, 17 Aralık Çarşamba gününe ertelenmişti. Biz bütün gün gideceğimiz için hazırlıklar yaparken, ertesi gün Morrissey'i göreceğimiz için heyecanlanırken olmayacak şey olmuş konser ertelenmişti. Hemen Biletix'ten kontrol edip Özge'yi aradım. Ve biz o arada ayrılığın o 7 aşamasını şoktan kabullenmeye en son çözüm önerilerine kadar yaşadık. Çünkü sıkıntı konserin ertelenmesi değil ertelendiği tarih 17 Aralık günüydü. Zira 17 Aralık Çarşamba günü sabah 9.30'da ve 18 Aralık Perşembe günü saat 10.00'da yine sınavım vardı. Evet, işte boşuna demiyorum şanssızlıkta dünya markasıyım diye. Benim için mükemmel olan tarih bir anda en olmaması gereken zaman aralığındaydı. Yani benim için şanssızlıktan ve bahtsızlıktan öte bir şeydi. Ne yani neden hafta içine alınmıştı, neden başka çarşamba değil de ille o çarşambaydı? İşte ben bunlarla üzülüp kendimi harap ederken bir yandan da olayın imkansızdan bir tık eksik olduğunu fark edip hemen plan yapmaya başladım. Ve bol yolculuklu, koşuşturmalı istemeden oluşan B planımızla hareket etmeye karar verdik. Özetle şöyle olacaktı. Biz, ben sınavdan çıktıktan sonra uçakla gidip, otobüsle hemen dönecektik ki ben sabah sınavıma yine yetişebileyim. Tabi bu arada hem hazırlanıp hem sınavlara çalışmam gerekiyordu çünkü ikinci sınavımdan önceki gecenin başında konserde sonrasında da yolda olacaktım. İşte bu tempoyu göze aldım ve bu sefer sabırla ve heyecanla 17 Aralık'ı bekledik. Sonuç mu? Tabi ki konsere gittim. Ve hiç pişman olmadım. Konser dışında İstanbul'daki tüm zamanım yolda geçti. Bu arada orada yaşayan canım arkadaşım Yonca'yı az da olsa gördük. Ve muhteşem bir gece geçirdim. Her ne kadar 7-8 saat kadar aç kalmış olsak da Morrrissey harikaydı. İstedim ki hiç bitmesin. O hep söylesin. Benim için efsanedir kendisi zaten. Zamanında Speech dersimizde sınıfıma onu tanıtmıştım. Onun şarkılarını sanki ben yazdım. Benim elimden, aklımdan çıkmıştı o sözler. Şimdi ben bu bir iki engeli ve şanssızlığı önemseyip nasıl elimde bilet varken gitmemezlik edebilirdim ki. Gittim ve sonuna kadar hak ettim. Onun o albüm kaydı kalitesindeki sesi, sempatikliği, mütevaziliği ve hayranlarına ilgisi görülmeye değerdi. Biz olaya zaten anı biriktirmek olarak baktık. Tüm bu yollar, aksilikler muhteşem konsere aksiyon ve heyecan kattı. Yine olsa yine giderim. Hatta umarım bu son Morrissey konseri değil de  ilk Morrissey konseridir benim için. Burada tek tek hangi şarkılar söylendi yazmayacağım genel olarak söylediği şarkılar "World Peace Is None Of Your Business"albümündendi . Kapanış şarkısı "Everyday is like Sunday" idi, yukarıdan okurken dinleyebilirsiniz. Ve sahneye çıkar çıkmaz arkasında hiç hoş olmayan (:P) bir el hareketi yapan Queen Elizabeth resmi (ki gördüğüm an benim kahkaha atmama neden olan resim) ve"The Queen is Dead" şarkısıyla da açılış yapıldı :). Zaten Morrissey' den de öyle bir şey beklenirdi. Monarşi hakkında ne düşündüğünü bilmeyen yoktur herhalde. Ve tabi ki sanırım konser klasiği 'Meat is Murder' eşliğinde video izletildi. Zaten konser alanında kesinlikle et ve et ürünleri yemek yasaktı çünkü bilirsiniz ki kendileri aynı zamanda koyu bir hayvan hakları savunucusudur.

Sonuç olarak benim ölmeden önce yapılacaklar listemin rahatlıkla ilk beşinde yer alan Morrissey konserine git maddemin üstü çizildi. Umarım sizin maddeleriniz daha kolay silinir. Şimdi siz karar verin öyle mi Morrissey hayranlığı oluyormuş böyle mi :).

Not: Sınav sonuçların ne alemde diye sorarsanız, ikisi de daha açıklanmadı :).

Konserden birkaç fotoğraf :).

Devamını Oku »