2 Ekim 2016 Pazar

Caramel – Nadine Labaki (2007)




Hikayemiz Lübnan/Beyrut’ta geçiyor. İsmi Karamel, adı gibi hayatın, kadın olmanın acı tatlı yanını gördüğümüz bir film. Bir kuaför salonunda çalışan üç kadının, oyuncu olmak isteyen samimi müşterilerinin ve terzi teyzelerinin hayatına odaklanmış. Başrol oyuncumuz Layale afeti devran, genç ve güzel. Neşeli, cıvıl cıvıl bir kadın ama o evli bir adama umutsuzca âşık. Onunla beraber çalışan arkadaşı Nisrine Müslüman bir gençle nişanlı ve yakında gerçekleşecek düğününün stresi ve baskısı altında. Rima, kuaförde çalışan kadınlardan hoşlanan genç bir kız. Sesi de öyle güzel ki yüreğinize dokunur. Bir de iki çocuk annesi, boşanmış, oyuncu olmak isteyen orta yaşlarındaki Jamale. Oyuncu seçmelerine gidiyor ve sık sık arkadaşlarının olduğu bu kuaföre geliyor, gençlik döneminin geride kaldığını kabul etmek istemiyor. Ve bir de teyzeleri terzi Rose. Yaşlı annesi Lili ile yaşıyor, Lili , yollardan kağıt toplamayı seviyor. Kızını kızdırmak ve müşterileri rahatsız etmek başlıca hobileri arasında :). Rose kendini unutmuş belki de kendinden vazgeçmiş bir kadın. Kendini annesinin bakımına vermiş ve geçinme derdine düşmüş. Aşk, süs, bakım onun için uzak ihtimal, lüks. Kendine layık görmüyor. Filmde mekan, kostümler ve müzik şahane. Filmin ahengi, rengi güzel. Bu küçük ayrıntılara bayılmamak elde değil, konusuna da. Filmde dram var ama dedik ya adı gibi acı tatlı bir film, karakterlerle ağlarken onlarla gülebiliyoruz. Kadın olmak zor çok zor fakat aynı zamanda eşsiz ve eğlenceli de. Filmde erkek karakterler yok denecek kadar az. Layale’in aşık olduğu adamı görmeyiz hatta sesini bile duymayız ama karısının dünyasına az çok hakim oluruz. Gördüğümüz erkeklerden ikisi dışında diğerleri konuşmaz bile doğru dürüst. O ikisi de aşıktır belki sevilen belki de sevildiğini bilmeden. Bu filmde kadınlar ön planda. Onların anlatacakları, dertleri, sıkıntıları baş rolde. Stereotip olmadan farklı karakterlere, inanışlara, görüşlere sahip kadınlar bu filmde. Hepsi biz, hepsi gerçek. Hepsi birbirinden farklı ama bir o kadar da bir.




             


Özgürlüğü de anlatır film. Rima’nın saçını yıkadığı güzel kadının saçınızı keselim sözü üzerine verdiği cevap keşkedir. Keşke kestirebilsem; önyargıları, bana olan bakışları, insanların düşüncelerini ve istediğimi yapabilsem bir kere. Bari bir kere kimsenin ne dediğini umursamadan kestirebilsem der işte o keşke. Ve “evdeki” herkes delirdiğimi düşünür diyor. Herkes kim, başından beri gözümüze çarpan altın halkanın sahibi mi? Bilemeyiz ama sonunda “keşke”’nin ”iyi ki”’ye biliriz dönüştüğünü. Filmin sonunda da yönetmen “Benim Beyrut’uma” der birbirinden farklı bu kadınların saygı ve sevgiyle beraber yaşamalarına referans vererek. Ve son sahne gelir. Anne kız sokaktan kağıt toplarlar renk çaprazlamasıyla ve muhteşem bir final müziğiyle. İstemsizce gözlerinizden yaşlar akar yavaş yavaş. Onlar bizsiz de hayatlarına devam eder, biz ise bu acı tatlı hayatların arasında ağzımızda karamel tadı gözyaşlarıyla süslenmiş yüzümüzdeki tebessümle bakarız ekrana.



 Fotoğraflar benim tarafımdan hazırlanmıştır.

10 yorum:

  1. aaa Caramel'i bir aralar çok merak ediyordum sonra unuttum kaldı, hatırlattığın için sağol, izleyeyim çok renkli bir filme benziyor :) Bu Nadine Labaki hanımefendinin bundan sonra çektiği Where Do We Go Now filmini de izledin mi? O da çok hoştu, haykırarak gülmeli.. katıla katıla ağlamalı.. aynen Caramel için yazdığın gibi yani. Tabii o filminde biraz kanayan yaralara da parmak basmış yönetmen, ama mizahı da elden bırakmamış yine bayağı eğlenceli sahneler vardı. Haşhaşlı pasta yaptıkları sahne mesela :D Neyse çenem düştü bitireyim. Her şeyi bir kenara bırakırsak, ortadoğudan böyle toplumsal sıkıntılara kayıtsız kalmayan bir kadın yönetmenin çıktığını bilmek bile tek başına mutluluk sebebi bence.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Söylediğin film izleme listemde bu filmden sonra yönetmeni araştırdığımda bu film ön plana çıkıyor. O filmin konusunu okuduğumda Lysistrata geldi aklıma. Artık izledikten sonra bakacağız 😄

      Sil
  2. Bu filmi mutlaka izlemem lazım...
    Konusunu okurken böyle bir his yarattı bende...
    Tavsiyen için teşekkürler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet evet o his doğru bir his, hemen izle 😄. Ne demek efenim her zaman ☺️

      Sil
  3. bu filme bayılırım. labakinin diğer filmleri de iyi ama :)

    YanıtlaSil
  4. En kısa zamanda izleyeceğim :) Yeniyim buralarda bende beklerim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İzleyin, izleyin 😄 Hoşgeldiniz hem bloguma hem de blog dünyasına, geliriz tabi ki ☺️

      Sil
  5. Merhaba! :) Blogunuzu yeni keşfettim ve takibe aldım. Sizide kendi bloguma beklerim,takip ederseniz mutlu olurum 💎 www.nurundelidolublogu.tk 💎

    YanıtlaSil