Atıştırmalık #44 (2+1 Belgesel)

Son paylaştığım atıştırmalıktan baya önce izlediğim bu filmleri niye sonradan paylaştığım hakkında hiçbir fikrim yok. Siz bu aralar hangi tür filmleri izliyorsunuz?

Searching For Sugar Man - Malik Bendjelloul (2012)

Blogger kankam Gürültü'nün önerisiyle izlediğim muhteşem bir belgesel. Sixto Rodriguez adlı 70'lerde çıkardığı iki albümle Amerika'da duyulmamış ve 3. albümünü yarıda bırakmış bir adamı Güney Afrika'da bilinen adıyla Sugar Man'i arıyoruz. Öncelikle böyle muhteşem şarkıları olan bir müzisyeni tanıdığım için çok mutluyum daha sonrasında hikayesini öğrendiğime de çok mutluyum, bunun Gürültü'nün vesile olmasına ayrıca mutluyum :). Size tavsiyem Rodriguez hakkında hiçbir şey araştırmadan belgeseli izleyin ve benim gibi şaşırın :).

Iris - Albert Maysles (2014)

Iris Aphel'i bundan kaç yıl önce tanıdım bilmiyorum ama eminim bu filmin çıkış zamanlarına tekabül eder. Kendisinin, stilinin ve moda anlayışının hastasıyım. Bu belgeselle kendisini daha çok sevdim. O kadar çok altı çizilesi önemli sözler söylüyor ki sadece moda ikonu olarak moda ile ilgilenenleri değil bu hayatı yaşayan hepimizi bilge sözleriyle düşündürüyor. Eşini maalesef belgeselden bir yıl sonra kaybediyor lakin hayat arkadaşlıkları da özenilesi. Keşke o alıntıları sıra sıra yazsam ama siz izleyin de kendiniz o muhteşem kadının ağzından dinleyin :).

American Animals - Bart Layton (2018)

The Imposter filminin yönetmeninden yine belgesele göz kırpan bir film. Hani Flash TV'de (ya da Show TV miydi?) olurdu ya yaşanmış olayları karakterler anlatır bize de olay anını canlandırmayla gösterirlerdi işte onun gibi bir anlatımı var. Tabi Flash TV senaryosu ve oyunculuğu yok, maskeler de :). Bu filmde de yaşanmış bir olay anlatılıyor, bir grup üniversite gencinin kütüphaneyi soyma planlarını izliyoruz. Aksiyonu iyi, komedisi yerinde güzel bir film. Yarı belgesel tadında ama biraz uzun gibi geldi daha kısa olabilirdi ama yine de iyi.

Devamını Oku »

Atıştırmalık #43 (2018'in Yere Göğe Koyulamayan 4 Festival Filmi)

The Kindergarten Teacher - Sara Colangelo (2018)

Güzel sinematografi, rahatsız edici bir baş karakter. Doğuştan yetenekli bir şairin öğretmeni olunca kendisinin gölgeye dönüştüğü bir hayatta yeteneğinin kaybolmaması için uğraştığı küçük çocuğa olan ilgisi takıntıya dönüşürken etik kuralları nasıl hiçe saydığını izliyoruz. Güzeldi, beğendim. Bir ara orijnalini de izlemeli.

Madeline's Madeline - Josephine Decker (2018)

Yetenekli genç bir aktris Helena Howard'ın başarılı performansıyla Madeline's Madeline'de, hayal ile gerçeğin veya performans ile kendi kişiliği arasında sınırının olmadığı bir gencin zihninde adeta bir yolculuk. Bir an olsun rahat nefes almıyor her an bir şey olmasını gerginlikle bekliyorsunuz. Başarılı oyuncular, görüntü yönetimi, her şey o gerilimi destekliyor. Bakış açımız sürekli değişirken kapana kısılıp karakter gibi hissetmemek elde değil. Ya sever ya nefret ederseniz öyle filmleri var yönetmenin, uyarayım. Ben beğendim.

Burning - Lee Chang-dong (2018)

Muazzam sinematografi ve müziğin muhteşem uyumu. Gizemli olaylar, hatırlanmayan anılar, karmaşık ilişkiler, patlamaya hazır öfkeler, sona doğru artan gerilim, metaforlarla dolu hikayeler. Tüm sorularınızın cevaplanacağını düşünüyorsanız hiç başlamayın ama biraz cesaretiniz varsa güzel bir seyirlik. Bu filmi de beğendim.

Cold War - Pawel Pawlikowski (2018)

Siyah beyaz şiir gibi bir film. Çok kısacık bir film zaten çok detay vermeyeyim ama iki aşığın dramı. Müzikler ve resim gibi sahnelerle gözümüzü kulağımızı hoş ediyor, sade güzel bir film. Beğendim.

4 filmde güzel de bazen abartılıyor mu diye düşünüyorum ama yok ya iyi filmler, festivalde kaçıranlara öneririm :). Keyifli seyirler, mutlu kalın :).

Devamını Oku »

In The Long Run (2018)

Idris Elba'dan, kendisinin yazıp baş rolünü üstlendiği yarı otobiyografik, komik, sıcak bir aile dizisi. Seksenler Londra'sında geçen dizimiz, şimdilik tek sezon ve çerezlik 20 dakikalık 6 bölümden oluşmakta. İkinci sezon 2019'da gelir diyorlar.

Dinimiz, dilimiz, ırkımız, geleneklerimiz veya kültürlerimiz farklı olabilir ama en nihayetinde hepimiz aynıyız diyen In The Long Run, Sierra Leone'den İngiltere'ye göçüp yuva kurmuş Easmon çekirdek ailesinin, Sierra Leone'de büyümüş ve yetişmiş evin babası Walter'ın kardeşi Valentine'ın kalıcı olarak İngiltere'ye gelmesi ile değişen rutinlerine konuk oluyoruz.

Valentine'ın aileye katılması ve İngiltere'deki yaşamına alışması konu edilirken İngiltere'de göçmenlerin maruz kaldığı ayrımcılık çok da derine inmeden küçük detaylarla yansıtılıyor. Ayrımcılığın çeşitli hallerini gördüğümüz dizide karşılıklı ön yargıdan da aynı şekilde bahsedilirken hepsini mizahi ve tatlı bir dille mesajına eklemeyi ve adına sadık kalarak her zaman orta yolu bulmayı ihmal etmiyor.

Dizinin bir diğer ailesi esas ailemizin üst komşuları aynı zamanda en yakın arkadaşları olunca dizi daha da renkleniyor. Evin babaları aynı yerde çalışıyor ve eşleri de yakın arkadaş, aynı okula giden çocukları gibi. 4 kişilik komşu ailemizin 4. üyesinin melez olması diziye ayrı bir renk, daha çok empati ve başka mesajlar da eklemiş.

Dizi de bedava konser veren yetenekli bir gençten güzel şarkılar dinliyoruz ki bu da kısacık dizimizde keyif veren ayrı bir detay. Dönem kostüm ve dekorları da ayrıca hoş. Soğuk İngiliz havası ne kadar sıcak gösterilebilirse o kadar gösterilmiş.

Idris Alba'dan yarı otobiyografik bu dizi, çok etliye sütlüye karışmadan farklılığımız zenginliğimiz diyen komedisi bol güzel kısacık bir aile dizisi. İkinci sezonunun gelmesini umduğum bu diziyi türünü severlerine önerir, keyifli seyirler dilerim :).

Devamını Oku »

Atıştırmalık #42 (Övdüğünüz Kadar Güzel Olan 2+1 Film)

Gerilim filmlerini ne kadar seviyorsam korku filmlerini o kadar sevmem. Tabi gerilim filmlerinde korku elementi olmuyor değil ya da hiç korku filmleri izlemiyorum demek de değil. Tercih etmem çünkü korkma eylemi sevdiğim bir şey değil. Bir de iyi değilse komik oluyor iyi olsa sevmiyorum bana pek uygun değil. Lakin gerilim filmlerine bayılırım. İyisini çok severim. Önerileriniz varsa iyi gerilim filmleri beklerim. Bu sefer de son izlediğim birçok yerde gördüğüm iki gerilim bir korku filmini yazacağım.

A Quiet Place - John Krasinski (2018)

Bazı klişelerden kendini arındıramasa da güzel bir gerilim filmi. Fikir güzel, uygulaması da. Keyifli bir seyirlik. Sese duyarlı bir yaratıkla bol çocuklu bir ailenin sınavı.

Get Out - Jordan Peele (2017)

En çok gördüğüm ama türündeki korku ibaresinden dolayı uzak durduğum lakin korku değil gerilim ağırlıklı olan bu filmi çok sevdim. Güzel bir senaryo. Fikrini de çıkan işi de sevdim. Mizah kısmını en çok sevdim, bakınız sonu :). Mümkün olduğu kadar yorum okumadan izleyin ve filmin tadını çıkarın :). Keyifli bir seyirlik olmuş. Sevdiği kızın ailesiyle tanışmak hiç bu kadar zor olmamıştı.

Hereditary - Ari Aster (2018)

Filmden korkmadım bu güzel bir şey çünkü korkma eylemini sevmiyorum. Ruhani bir korku filmi. Neden izledim çünkü çok karşıma çıktı, fikirsiz kalmak istemedim. Filmin ilk yarısı çok güzel bir dram keşke öyle devam etseydi. Ev çok güzeldi ormanın içinde, maketler çok güzeldi. Aynı yerde aynı oyuncular aynı hikayeyle korku yerine dram komedi tarzı bir şey çekilseydi beni çok mutlu ederdi ama film Ari beyin. Korku severler şans versin ama pek korkunç değil sinemada izleyecektiniz :). (Spoiler) Bu arada Toni Collette iyiydi ta ki duvarlarda tırmanana dek.

Devamını Oku »

Don't Worry, He Won't Get Far On Foot - Gus Van Sant (2018)

Good Will Hunting filmiyle yıldızımızın barışmadığı Gus Van Sant ile karikatürist John Callahan'ın hayatına tanık olma fırsatını yakalıyorum ve seviyorum. Geçirdiği kaza sonrası felç olan Callahan 13 yaşından beri muzdarip olduğu alkolizmden kurtulmak için bir kulübe yazılır ve adım adım kendini bulmaya doğru yol alır.

Yetimhaneden evlat edilinen John, evde birçok sorun yaşadığı gibi annesinin kendisini terk etmesine de öfkelidir. Cevabı alkolde bulunca bu yıllarca böyle devam eder ta ki az çok tanıdığı bir adamla yaptığı yolculuğa kadar. Uyandığında birçok vücut hareketini kısıtlayacak felç geçirdiğini öğrenir ve içmeye devam eder. Alkoliklere destek olan Donnie ile tanışınca adım adım "ayık olmaya" ve hayatında işleri yoluna koymaya başlar.

Bu yolculuğunda John'a eşlik eden arkadaşları ve onların hikayeleri de John'un yalnız olmadığını görmesini sağlar. Donnie, terapisti diyebileceğimiz daha önce bu yollardan geçmiş bir birey olarak John'a destek veren ve örnek olan önemli bir karakter. Onun dışında hastanede tanıştığı Annu da hayatının önemli bir parçası oluverir.

Filmin kadrosu oldukça ilginç ve ünlü; bu ünlülük sadece film değil müzik dünyasından bir isim Gossip ile tanıdığımız Beth Ditto ile güçlendirilmiş. Joaquin Phoenix'e Jonah Hill, Rooney Maara ve Jack Black gibi isimler eşlik ediyor.

Komedisi ve dramı dozunda tutulmuş akıcı bir film. Her ne kadar John kimliği öne çıksa da karikatürist kimliğiyle karşılaştığı olumlu olumsuz tepkiler de güzel yansıtılmış. Anakronik anlatım tarzını sevdim ama bunu seçerken filmdeki bazı önemli detayları atlamak zorunda mı kaldı diye de düşündürüyor. Önemli geçiş süreçleri olabildiğince yumuşak ve çabuk anlatılmış. Birçok şey anlatmak isterken bazılarının derinliğinden feragat edilmiş olabilir. Biraz ondan biraz da bundan derken filmde bir dağınıklığa da sebep olmuş.

Karikatürist John Callahan, daha önce karikatürlerini ya da hayatını bilmediğim bir sanatçı lakin bu film sayesinde tanıştığıma memnun oldum. Siz de onun bu yolculuğuna eşlik etmek isterseniz bu filme bir şans verin, benim gibi Gus Van Sant ile kötü bir tecrübe geçirdiyseniz bu sefer daha iyi bir tecrübe olacağına eminim :). Keyifli seyirler.

Devamını Oku »

Sevgili Güllük #9 (İstikrarlı Hayal Hakikattir)

Gaye Su Akyol'un uzun zamandır merakla beklediğimiz albümü İstikrarlı Hayal Hakikattir çıktı. Albüm çok güzel lakin; albümün adını taşıyan şarkı ilk dinlediğimden beri dilimden düşmüyor.

İstikrarlı hayalleri olanların tüm hayallerinin hakikat olması dileğiyle, istikrarlı hayal hakikattir be Gayecim ağzına sağlık :).

Devamını Oku »

Atıştırmalık #41 (3 Hitchcock)

Notorious (1946)

Cary Grant Hitchcock'un sevdiği aktörlerden biri burada kendisine İsveç'in güzeli Ingmar Bergman eşlik ediyor. Romantizmi yüksek bu film noir yani kara filmde Amerika için ajanlık yapmayı kabul eden Bergman ajan Grant'a aşık olunca Grant'ta karşılık verince olanlar olur. Hitchcock'un gerilim ve suç filmlerini daha çok severim özellikle mizahla birleşince ama bu da fena değildi.

Strangers On A Train (1951)

Eşinden boşanmak isteyen ünlü tenis oyuncusu Guy Haines eşini ikna etmeye trenle giderken yolda ilginç bir adam, Bruno Antony ile tanışır. Sohbete başlayan ikiliden Bruno varsayımsal olarak yakalanmadan cinayet işleme fikrini ortaya atar ve buna öyle inanır ki kaçınılmaz son maalesef gecikmez. Ustadan başarılı bir gerilim ama Bruno'yu canlandıran Robert Walker'ı anmak gerekir. Öyle güzel ki sinir bozucu. Bruno karakteriyle Psycho tadı almadım da değil :). Çok sevdim.

The Man Who New Too Much (1956)

1934 Hitchcock yapımı filmin Doris Day ve James Stewart'lı yeniden çevrimi. Doris Day'in ünlü Que Sera Sera şarkısını seslendirdiği film. Fas tatillerinde istemeden bir suikast planını öğrenen Amerikalı bir ailenin oğullarının kaçırılınca, ebeveynlerinin onu aramalarını izleriz. Çok ağır ilerleyen bir film, mizah yönü iyi ama bir şeyler eksikti filmin çok iyi olmasına mani. Yine de ben Hitchcock derim başımın üstüne koyarım tabi o ayrı :). Bir de James Stewart yine Hitchcock'un sevdiği aktörlerden, ikilinin diğer iş birliklerine de bakmanızı öneririm.

Önceki Alfred Hitchcock atıştırmalığına gitmek için tıktık ve tıktık.

Devamını Oku »

Sevgili Güllük #8 (Moleskine)

Merhabalar :). Destek mesajlarınız, tecrübeleriniz ve önerileriniz için teşekkür ederek bu yazıya başlamak isterim. Bir önceki yazımda inatla cevap ya da kod ya da herhangi bir sonuç alana kadar beklediğimi söylediğim yazımı yazdıktan kısa süre sonra kodu aldım güncelleme olarak söylediğim gibi. Aldıktan sonra müşteri temsilcisi sorunun çözüldüğünden o kadar emindi ki benim ne olacak şimdi nereden onaylatırım sorularıma büyük bir hevesle cevap verdi. Ben de en sonunda emin ve ikna olmadan ama yapacak daha iyi bir şey aklıma gelmediğinden tüm görüştüğüm müşteri temsilcilerine ve Moleskine'e ithafen yine fantastik bir konuşmayla görüşmeyi sonlandırdım, karşılıklı "iyi" dileklerimizi sunup umarım sonsuza dek vedalaştık. İki gün sonra da hesabıma paranın yattığını gördüm, bu sefer işlem tamam :). Beklemek bir şekilde işe yaradı sanırım :). Desteğinizden dolayı teşekkür eder, bu fantastik ama eğlenceli son sohbetimizi yine sübjektif bir özetle sizlerle paylaşmak isterim :). Para iadesini de aldığıma göre geriye kötü bir tecrübe ve birkaç trajikomik diyalogla Moleskine sitesini hayatımdan çıkarıyorum :).

- Blablala, herhangi bir sorunda bizimle iletişim kurmakta çekinmeyin.
- Ben iadeyi alayım bu siteyi hayatımdan çıkaracağım.
- Yaşadığınız sorunlardan dolayı üzgünüz, yardımcı olmak için buradayız.
- Hahah, buna ancak gülerim. Elveda (umarım sonsuza dek)
- İyi günler :).

Güncelleme: Sürpriz! Moleskine'nin defteri parayı iade etmesinden bir hafta sonra geldi. Son kazığını da atmayı ihmal etmedi, yani artık sadece gülüyorum iade almasaydım yine ufak çaplı bir sinirlenirdim ama iadeyi aldım sıkıntı yok. Olan bana karşıdan ödemeli kargo göndermesi (5 lira 10 kuruş) :/. Sorun miktarı değil sorun benim siparişimin kargosunun bedava olmasıydı :/. İzninizle bu kötü tecrübeyi en kısa zamanda unutmak istiyorum. Umuyorum ki güzel tecrübelerimiz olsun, sakin kalın :).

Devamını Oku »

Sorry To Bother You - Boots Riley (2018)

Rahatsız ettiğim için özür dilerim ama dünya çöküyor diyen rapçi (The Coup) Boots Riley'den fantastik komik satirik bir ilk film.

Sorry To Bother You

Cassius Green amcasının garajında sevgilisi Detroit ile yaşayan ve iş arayan bir vatandaştır. Tele pazarlamacı olarak iş bulan Cash (Cash- nakit para, green- yeşil yani doların rengi de diyebiliriz) günümüzün fantastik bir yorumunda işinde hızla yükselirken kendisi olmayı ve değerlerini aldığı sıfırlara yavaş yavaş değişir. Sanatçı ve aktivist kız arkadaşı Detroit'ten, maaşını alamayan greve giden arkadaşlarından, dünyanın kötü gidişatından da para kazanmak için çıktığı asansör gibi gittikçe uzaklaşır.

Filmdeki küçük detaylar filmin verdiği mesaja çok güzel eşlik ediyor. Fantastik bir zamanda geçmesi yaşadığımız dünyadan fazla uzak olduğu anlamına gelmiyor. Irkçılık, kapitalizm, ikiyüzlülük, köleliğin yeni formları, her türlü şiddet, bozulan ahlaki değerler, medyanın rolü ve birçok konuya değiniyor ve bunu güzel bir görüntü yönetimi ve yönetmenin grubu The Coup önderliğinde Janelle Monae, filmin başrolü LaKeith Stanfield'ın gibi isimlerin eşlik ettiği film müzikleriyle destekliyor.

Çok başarılı bulduğum bu filmde eksikler yok değil ama bir şans vermenizi şiddetle öneririm. İzledikten sonra insanın aklına Childish Gambino'nun This Is America şarkısı gelmemesi elde değil o yüzden o şarkıyı buraya bırakıyor ve keyifli seyirler diliyorum.

Devamını Oku »

Dört Mevsim Hikayeleri - Eric Rohmer (Seri Filmler #8)

Eric Rohmer'da seri ben de Rohmer sevgisi çok olunca bu seriler ben üşenmeyip yazdıkça devam edecek (mesela aylardır bekleyen bu yazı gibi :):)). Kendisini ne kadar sevdiğimi daha önce yazdığım serisinde de bahsettim lakin yine belirtmekte bir sakınca görmüyorum. Fransız Yeni Dalga Sinemasının babalarından sayılan Rohmer'ın bu serisinin adı bile insanı filmlerini izlemeye davet ediyor. Adından da anlaşıldığı üzere 4 mevsimin baş rolde olduğu bu filmlerde Rohmer kaçamak bir hafta sonu ya da kısa bir yaz tatili tadında en iyi anlattığı şeyleri anlatmaya devam ediyor.

Eric Rohmer'dan "Altı Ahlak Hikayesi" yazısı için tıktık.

Eric Rohmer'dan "Komediler ve Özlü Sözler" yazısı için tıktık.

Diğer film serilerini okumak için tıktık.

Conte de printemps - İlkbahar Hikayesi (1990)

İlkbahar ile giriş yaptığımız serinin ilk filminde, Jeanne bir partide tanıştığı Natasha'nın evine davet etmesiyle arkadaşlıkları başlar. Natasha, annesi tarafından terk edilmiş babası tarafından da evde yalnız bırakılmış genç bir üniversite öğrencisi, Jeanne ise düşünmeyi seven sakin yapılı işini severek yapan bir felsefe öğretmeni. Natasha'nın babası ve Jeanne arasında çöpçatanlık yapmasıyla ağaçların çiçeklerini açması gibi bu aşk da yeşerecek midir?

Filmde felsefe, edebiyat, resim ve müzik gibi diğer sanat dallarının desteğiyle ortaya çıkan görsel ve işitsel bir şölenle seriye muhteşem bir başlangıç yapıyoruz.

Conte d'hiver - Kış Hikayesi (1992)

Her yaz aşkı gibi dolu dizgin geçen beraberlikten sonra ayrılan iki sevgili Felicie ve Charles bu anıyı bir çocukla taçlandırırlar yalnız ayrılırken "öylesine" yanlış adres veren Felicie bu çocuk haberini sevgilisiyle paylaşamayacaktır. Girdiği hiçbir ilişkide istediği mutluluğu yakalayamayan ve beş yıl boyunca inatla Charles'ı bekleyen Felicie sonunda aşkına kavuşacak mıdır yoksa boş bir ümit uğruna mı beklemektedir?

Bir kış hikayesi ancak bu kadar sıcak anlatılabilirdi. Rohmer'ı daha çok yazlık evler, sofralar ile izlemeye alıştığımız için filmin kışın geçmesi ilginç gelmedi değil ama Rohmer'ın mevsimi kış olsa da ruhu yaz :).

Conte d'été - Yaz Hikayesi  (1996)

Genç Melvil Poupaud'un (Laurence Anyways dersem anımsayacaksınız) Gaspard olarak arzı endam ettiği bu filmde, genç bir adamın yaz aşklarını izliyoruz. Arkadaşının yazlık evine kız arkadaşını beklemek için gelen Gaspard dereceli bir matematik mezunu ama müzikte de amaçları olan bir genç. Sevdiğini düşündüğü kız arkadaşı Lena'yı beklerken tanıştığı, harçlığını çıkarmak için garsonluk yapan antropoloji öğrencisi Margot ile güzel bir arkadaşlık kurar. Onun önerisiyle tanıştığı Solene ile de münasebetini ilerletirken beklediği kız arkadaşı Lena gelince Gaspard için durumlar biraz karışır. Peki hepsine aynı sözü veren Gaspard'ın seçimi kimden yana olacak?

Plaj voleybolu, deniz, güneş, kumsal, yazlık verilen sözler, heyecanlar, küçük dargınlıklar, müzik, sofralar ve mutlu anılarla yazı özletecek tatlı mizahıyla güzel bir Rohmer filmi :).

Conte d'automne - Sonbahar Hikayesi (1998)

Ve serimizin son filmi yine tatlı bir aşk hikayesi. Hayatının sonbaharı değil ama ikinci baharında olan şarap üreticisi Magali'nın arkadaşlarının çöpçatanlık yetenekleriyle oluşan karmaşık ilişkilerinin hikayesi. Yaz bitmiş üzümler olgunlaşmış şarap için hazırlanırken bir kadın da hayatının yeni heyecanına kapısını açacak mıdır?

Fransa, üzüm bağları, şarap, peynir, biraz zeytin, ekmek ve serin bir öğle vakti arkadaşlarla edilen tatlı sohbetler gibi geçen Rohmer'dan seriye eski dostları Marie Riviére ve Béatrice Romand ile tatlı bir kapanış :).

Sen hala Eric Rohmer izlemediysen ne duruyorsun, hadi hemen yazıyı kapatıyor ve sana en yakın gelen mevsim ile beraber onun büyülü dünyasıyla tanışıyor, pazar gününü güzel bir keşifle taçlandırıyorsun. Sonrası gelir zaten, keyifli kalın :).

Devamını Oku »